Moulin d’Yonne

Omschrijving: :

Download de kaart (pdf)

Deze route van 17 km, met een hoogteverschil van bijna 450 m, neemt je mee de hellingen van Château-Chinon op om de heuvelachtige omgeving van de hoofdstad van de Morvan te (her)ontdekken (hoogste punt = 530 m).

Omdat het startpunt een beetje buiten de veelbetreden paden ligt (het verbindt de vallei van de Yonne met de top van Château-Chinon die bekend staat als "le Calvaire"), moet je 1.500 meter afleggen op asfalt of wandelpaden om geleidelijk op te warmen. Het is ook onmogelijk om niet voor de eerste keer de weg naar Autun (km 0,8) over te steken. Voorafgaand aan deze oversteek, rennen we over een pad dat tot de jaren 1930 de oude tacot was, de naam die gegeven werd aan de Morvan spoorlijn. Er zijn veel verhalen over hoe je op de steilste beklimmingen het liefst uit de wagons stapte om de motor te ontlasten. Denk daar later maar eens over na als je moeite hebt om een paar heuvels te beklimmen!

Over "dijken" gesproken, de eerste ligt (helaas) op een weg (km 1.200). De gebouwen aan de linkerkant herinneren aan het industriële verleden van de stad. De DIM-fabrieken sloten eind jaren 2000 en zijn nu omgebouwd tot een lokaal verkooppunt voor hammen en terrines uit de Morvan. We raden je aan om ze wat later te proberen, want we vrezen dat de lange afdaling naar de bodem van de Yonne-vallei zwaar zal zijn voor je spijsvertering.

Na de 3e kilometer kom je de oude tacot weer tegen voordat je voorgoed de valleibodem induikt. Nadat u de beroemdste rivier van de Morvan bent gepasseerd (het is de rivier die door Parijs stroomt, niet de Seine - geen chauvinisme bedoeld, wetenschappelijk bewijs van het tegendeel!), neemt u links een pad (km 5). Grote granieten rotsblokken herinneren aan de tumultueuze geologische geschiedenis van het gebied. Wees niet verbaasd als je klimmers tegenkomt in dit zeer wilde en geïsoleerde deel van de route: er is hier een klimplek, bekend als Fond d'Yonne. Geleidelijk aan laat je dit prachtige bos achter je en kom je in een naaldbos na het oversteken van een beekje dat, afhankelijk van het seizoen, een stortvloed kan worden. Bij km 6,5 is het tijd om eraan te denken om terug te klimmen naar de calvarieberg. Deze klim verloopt in twee etappes. Een eerste helling van ongeveer 150 meter D+ brengt je dicht bij de rand van Château-Chinon (km 7,5). Je kunt even uitblazen op een typisch stenig verzonken pad. De tweede helling brengt je naar de top, afwisselend over paden en singletracks. Er is een mooie opening in het landschap bij het monument voor de voormalige Franse president François Mitterrand, die hier graag kwam uitrusten (km 9,5). De laatste klim naar de ruïnes van het oude kasteel is vrij steil, maar er is een mooie beloning op de top (km 10,5). Voor je liggen de lage plateaus van de Bazois naar het westen. In het zuiden, richting het oude Château-Chinon, liggen de hoogste toppen van de Morvan, waaronder Haut-Folin, herkenbaar aan zijn rode en witte antenne.

Een nieuwe afdaling brengt je naar de stad, langs het Musée du Septennat en dan door discrete steegjes, trappen en smalle doorgangen naar het gemeentehuis (km 11,5). Je mag de geanimeerde fontein niet missen die tussen 1987 en 1988 werd gemaakt door Niki de Saint Phalle en Jean Tinguely, in opdracht van F. Mitterrand voor de stad waarvan hij burgemeester was. De steile Rue du Terreau leidt je naar de D978, die je voorzichtig moet oversteken en dan een klein stukje moet volgen voordat je terugkeert naar de granieten paden van een prachtig naaldbos.

Als je het naaldbos ingaat, is het pad stenig en soms geulachtig. Een grote heuvel (km 14) ligt aan je linkerhand. Hij is kort (150 meter) maar intens en prachtig in het dikke mos. Op het rechte pad moet je even op adem komen voordat je aan een afdaling begint. Onderaan de afdaling is het pad dat je dichter bij de finish brengt relatief recht: het is een oude Romeinse weg met een stijgend profiel. Voor de manege daalt een vrolijk, meer traditioneel Morvan-pad steil af tussen naaldbomen (en paddenstoelen in de herfst) en het beekje dat door de vallei naar Champcheur stroomt. Net als een achtbaan is de klim terug naar boven net zo meedogenloos. De zwaar geërodeerde helling is verdeeld in 3 niveaus: hij is kort maar intens (20/22%) en een beetje heftig aan het einde van de route, maar om af te sluiten en je brandende dijen te kalmeren, is de laatste kilometer een hyperspeels race, kronkelend tussen loof- en naaldbomen in dik mos. Je eindigt bij de natuurbasis.